Το Νομοσχέδιο Γεωργιάδη  καταστρέφει τον προσωπικό και οικογενειακό προγραμματισμό επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο τη θέση των εργαζομένων. Είναι αντίθετο με βασικές αρχές του Εργατικού Δικαίου διεθνώς. Ελαστικοποιεί τη βασική δομή της εργασίας, όπως την ξέρουμε σήμερα, εισάγοντας τις νέου τύπου συμβάσεις μηδενικών ωρών. Μετατοπίζει τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας από την συλλογική ρύθμιση στην ατομική και ποινικοποιεί επιπλέον τις συλλογικές αντιστάσεις.

Συγκεκριμένα:

Αλλάζει η δοκιμαστική περίοδος ενός εργαζομένου από 12μηνη σε 6μηνη. Δίνει έτσι το δικαίωμα στον εργοδότη για  6μηνες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, να απολύει τον εργαζόμενο ακόμα και εντός του 6μηνου, επικαλούμενος απλά την δοκιμαστική περίοδο χωρίς να υποχρεούται να δηλώσει σπουδαίο λόγο απόλυσης όπως ισχύει σήμερα.

Αναπροσαρμόζεται το ημερήσιο νόμιμο 8ωρο και εισάγεται η εργασία δύο ή περισσότερων εργοδοτών, νομιμοποιεί τις 13 ώρες εργασίας ημερησίως.

Σε ένα ήδη διαβρωμένο περιβάλλον εργασίας, μία τέτοια διάταξη  το μόνο που θα καταφέρει είναι να δημιουργήσει εργαζόμενους-«μπαλάκια» μεταξύ εργοδοτών που διαθέτουν δύο ή περισσότερες επιχειρήσεις και θα μοιράζουν τους εργαζομένους με εικονικές προσλήψεις με τις οποίες θα κανονίζονται τα ωράρια ώστε να αποφεύγουν με αυτό τον τρόπο οι εργοδότες την καταβολή υπερωριών και τους ελέγχους της Επιθεώρησης Εργασίας.

Εισάγεται η πρωτοφανής αντεργατική διάταξη των συμβάσεων μηδενικών ωρών (ή συμβάσεις κατά παραγγελία). Όπως και όποτε θέλει λοιπόν ο εργοδότης, με ακαθόριστες μορφές εργασίας, νομιμοποιείται και αξιώνει από τον εργαζόμενο την απασχόλησή του αποστέλλοντας απλώς ένα SMS. Καταργεί την υποχρέωση του εργοδότη να προηγείται, της ανάληψης εργασίας, η δήλωση μέσω του Εντύπου 3 (Ε3) στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ. Καταργώντας αυτή την υποχρέωση, δεν θα μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε έλεγχος.

Ποινικοποιείται περαιτέρω το δικαίωμα στην απεργία με εξοντωτικά πρόστιμα και πολύμηνη φυλάκιση των εργαζομένων που υπερασπίζονται την απεργία. Συγκεκριμένα, ενώ διατυπώνεται το δικαίωμα στην εργασία, δεν διασφαλίζεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην απεργία. Έτσι, με το νομοσχέδιο δεν προστατεύονται οι απεργοί από εκβιαστικές εργοδοτικές απειλές και μηχανισμούς εκφοβισμού ενώ η απεργιακή κινητοποίηση θεωρείται έγκλημα και οι συμμετέχοντες σε αυτή εγκληματίες. Δηλαδή αντιστρέφονται με το Νομοσχέδιο αυτό οι ρόλοι του θύτη και του θύματος!

Οι εργαζόμενοι για ακόμα μια φορά, θα πρέπει να σταθούν εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια διάλυσης του εργασιακού περιβάλλοντος. για αυτό σας καλούμε στις λίγες μέρες που μένουν να οργανώσουμε αποτελεσματικά την απεργία.

 

Συμμετέχουμε στην 24ωρη Απεργία στις 21 Σεπτέμβρη 2023

Η Προσυγκέντρωση για την Αθήνα θα πραγματοποιηθεί στην  Πλατεία Κλαυθμώνος στις 10:30 π.μ.